Het leed dat pinnen heet

Normaal ben ik best goed voorbereid als ik op reis ga. Dus voldoende geld mee, pinpassen etc. Maar dit keer had ik niet veel meegenomen omdat ik verwachtte het niet nodig te hebben.

Het was textielmarkt dus toch maar wat Turkse Lira's pinnen.

500 meter van ons hotel staan 6 pinautomaten tegenover een supermarkt. Dus je zou verwachten dat er ééntje het wel zou moeten doen. Ik heel droog geprobeerd met de telefoon maar moest een 'rare' transactiecode invoeren en qr-code scannen. Kortom ik raakte lichtelijk in paniek omdat ik geen woord Turks sprak. Buiten het hotel doet de WiFi het niet dus hoe kom ik aan geld voor de markt? Uiteindelijk doorgelopen en daarbij nog 4 pinautomaten inclusief bank gepasseerd maar bij iedere pinautomaat was hetzelfde probleem. Ik kreeg er dus geen geld uit en ook de enkele automaat in het Engels nam mijn telefoon niet voor contactloos betalen.

Na 30 minuten bij ruim 30 graden te hebben gelopen, toch maar besloten terug te lopen naar het hotel en geen markt die dag te bezoeken maar uit te zoeken hoe we aan geld konden komen.

Lang leve youtube, waarop een filmpje te zien is, hoe een Turkse pinautomaat bediend kan worden. Hierbij werkt het dus niet om contactloos te pinnen, maar gewoon je bankpas in de gleuf te doen. Oh ja, bijna vergeten maar dat kan dus ook nog. Dus wij de volgende dag met lood in de schoenen terug. Geloof het of niet, maar toen ik de bankpas in gleuf duwde, kreeg ik in het Nederlands uitleg hoe verder te gaan.

Uiteindelijk kwamen wij dus terug met Turkse Lira's en proberen we morgen opnieuw een markt te bezoeken.